28 de febrero de 2017

Rehabilitación de una vivienda unifamiliar
Proyecto / Proxecto: Rehabilitacion de una vivienda unifamiliar / Rehabilitación
dunha vivenda unifamiliar
Lugar: O Barreiro-Couso. Sandiás (Ourense)
Fecha de proyecto / Data do proxecto: Junio 2012/ Xuño 2012
Fecha de las obras/ Data das obras: marzo 2013-abril 2014
























Partimos de un sueño de sus propietarios que llevaba ocupando su cabeza desde hacía muchos años. Querían rehabilitar una pequeña edificación aislada, rodeada de prados y bosquetes, que hacía años había servido de vivienda. Contamos con una gran ayuda, el propio edificio, una pequeña casa de los años 40 del siglo pasado, con una imagen muy clara que enamora a toda la familia. Pero a la vez nos enfrentamos al reto de la dimensión. Se trata de una edificación de dos plantas de 30m2 cada una, con la imposibilidad de ampliación, tanto de superficie como de volumen, por situarse en suelo rústico, y la incapacidad de habitar la planta baja por que solo tiene 1'70m de alto.
En la concepción del espacio, el edificio existente era el que mandaba. Mantuvimos la puerta y ventanas. El pequeño habitáculo quedó como un espacio único en el que se encontraban la cocina, el estar y el dormitorio, y un baño cerrado en una esquina. Solo añadimos al volumen original, una pequeña galería acristalada con orientación sudoeste (la mejor de las que disponíamos).


La rehabilitación mantiene la estructura de madera existente, completándola con los pontones del forjado y de la cubierta.


Para aislar el edificio colocamos corcho negro, corcho aglomerado con su propia resina (suberina). El material le encanta al albañil, se coloca bien, se puede cortar con facilidad, se pisa sobre el sin problema. Se coloca en la cubierta en planchas de 8cm de espesor y en el forjado interior con 4cm
Para los paramentos verticales, al muro de piedra existente se añadió un trasdosado interior con entramado de madera y mantas de lana de oveja entre la madera. En cuanto está colocada la lana, la sensación en el interior de la vivienda es muy agradable, parece que estás directamente arropado por las mantas.


Los interiores se pintaron con pinturas naturales, y las carpinterías y el suelo de madera se acabó con un lasur de aceites naturales.
Para calefactar el pequeño espacio se tenía previsto colocar una pequeña estufa de pelets. Todavía no se ha colocado esta estufa y parece que no es imprescindible. Ya han pasado un invierno en la vivienda y los días que sale el sol, gracias a lo bien aislada que está y con la aportación de la galería que recoge la radiación solar y la incorpora al interior, se mantiene una temperatura suficiente.


La edificación tiene una superficie total de 95’60 m2 de los cuales, el edificio principal de la vivienda son 80’30 m2, aunque en realidad propiamente habitables son 37’75m2 útiles.







A redacción do proxecto foi bastante tranquila. Partimos dun sono dos seus propietarios que levaba ocupando a súa cabeza dende había moitos anos. Querían rehabilitar unha pequena edificación illada, rodeada de prados e bosquetes, que había anos servira de vivenda. Contamos cunha grande axuda, o propio edificio, unha pequena casa dos anos 40 do século pasado, cunha imaxe moi clara que namora toda a familia. Pero á vez enfrontámonos ao reto da dimensión. Trátase dunha edificación de dúas plantas de 30 m2 cada unha, coa imposibilidade de ampliación, tanto de superficie coma de volume, por situarse en chan rústico, e a incapacidade de habitar a planta baixa por que só ten 1'70 m de alto.


Na concepción do espazo, o edificio existente era o que mandaba. Mantivemos a porta e ventás. O pequeno habitáculo quedo como un espazo único no que se atopaban a cociña, estar e o dormitorio, e un baño pechado nunha esquina. Só engadimos ao volume orixinal, unha pequena galería acristalada con orientación sudoeste (a mellor das que dispoñiamos).
A rehabilitación mantén a estrutura de madeira existente, completándoa cos pontóns do forxado e da cuberta.
A cuberta está executada con tella sobre listóns, e sobre o illamento térmico. Como illamento utilizamos cortiza negra. O material encántalle ao albanel, colócase ben, pódese cortar con facilidade, písase sobre el sen problema. Tamén o utilizamos para illar o forxado interior da vivenda. Para os paramentos verticais, ao muro de pedra existente engadiuse un reforzado interior con armazón de madeira e mantas de la de ovella entre a madeira. En canto está colocada a la, a sensación no interior da vivenda é moi agradable, parece que estás directamente arroupado polas mantas.


Os interiores pintáronse con pinturas naturais, e as carpintarías e o chan de madeira acabouse cun lasur de aceites naturais.
Para quentar o pequeno espazo tíñase previsto colocar unha pequena estufa de pelets. Aínda non se ten colocado esta estufa e parece que non é imprescindible. Xa pasaron un inverno na vivenda e os días que sae o sol, grazas ao ben illada que está e coa achega da galería que recolle a radiación solar e a incorpora ao interior, mantense unha temperatura suficiente.


A edificación ten unha superficie total de 95’60 m2,  dos que o edificio principal da vivienda son 80’30 m2, ainda que en realidade, propiamente habitables son 37’75m2 útiles.

4 comentarios:

  1. Hola. Excepcional trabajo. Lástima el poco espacio, lo que imposibilita decorar con un sofá. Sin embargo, los sillones son muy acertados.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracia por el comentario.
      Y efectivamente el espacio es el mínimo habitable. Un reto y una opción de vida de los propietarios.


      un saludo
      Miguel

      Eliminar
  2. Un trabajo impecable, me ha gustado mucho. Yo estoy buscando arquitectos en Barcelona para mi próximo proyecto.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias por el comentario Judit.
      Espero que encuentres en Barcelona a un buen profesional de la arquitectura con el que puedas desarrollara tu sueño.

      Eliminar